Νεανικά χρόνια και έναρξη της πολιτικής δράσης.
Γεννήθηκε στο χωριό Ζαγορίτσανη (σημ. Βασιλειάδα) της Καστοριάς (Костурско). Στην αυτοβιογραφία του «Кратки бележки из моя живот» (Σύντομες σημειώσεις από τη ζωή μου) γράφει: ‘Γεννήθηκα στο μακεδονικό χωριό Ζαγορίτσενη, στην Καστοριά. Είναι ένα μεγάλο καθαρά βουλγαρικό χωριό’.
Το 1871 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε μέχρι το 1874. Για δύο χρόνια ασχολήθηκε με το εμπόριο υποδημάτων, αλλά αργότερα γράφτηκε στο βουλγαρικό σχολείο της πόλης, όπου ήταν συμμαθητής του Τράικο Κιτάντσεφ. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αδριανούπολη (1874-1875), στο Γκάμπροβο (1875-1876) και τη Στάρα Ζαγόρα (1876-1877). Ως φοιτητής υποστηρίζει την Απριλιανή εξέγερση (εξέγερση των Βουλγάρων κατά του οθωμανικού ζυγού) και κατά τη διάρκεια του βουλγαρικού απελευθερωτικού πολέμου εντάσσεται στην πολιτοφυλακή και βοηθάει τα ρωσικά στρατεύματα. Μετά το 1878 θα εργαστεί για λίγο σε αποθήκη καπνού στο Σβιστόφ.
Αργότερα πήγε να σπουδάσει στο γυμνάσιο της Οδησσού (1879-1880) και το 1881 στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Εκεί ξεκίνησε να μελετά τη μαρξιστική βιβλιογραφία και συγκρότησε μία από τις πρώτες σοσιοαλδημοκρατικές οργανώσεις στη Ρωσία, την αποκαλούμενη «ομάδα Μπλαγκόεφ»
Αυτή η ομάδα εξέδιδε ως όργανό της την εφημερίδα ‘Рабочий’, η οποία αποτελούσε όργανο της ομάδας και βήμα έκφρασης σοσιαλιστικών ιδεών. Σε αυτήν ο Μπλαγκόεφ δημοσίευσε τα πρώτα άρθρα του. Η ομάδα έχει επαφές με τους οπαδούς της Ρώσου σοσιαλδημοκράτη Γκεώργκη Πλεχάνοφ στη Γενεύη. Το 1885 ο Μπλαγκόεφ συνελήφθη για την επαναστατική του δράση και απελάθηκε από τη Ρωσία.
Επιστροφή στη Βουλγαρία και η δημιουργία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος
Λίγο μετά την επιστροφή του στη Βουλγαρία ο Μπλαγκόεφ άρχισε να δημοσιεύει το σοσιαλιστικό περιοδικό ‘Съвременний показател’ (Σύγχρονος δείκτης). Το 1886 έγραψε το βιβλίο "Οι Απόστολοί μας" που επικεντρώνεται στις δημοκρατικές και επαναστατικές απόψεις του Λιούμπεν Καραβέλοφ και του Χρήστο Μπότεφ. Στα επόμενα χρόνια εργάζεται ως δάσκαλος σε διάφορες πόλεις σε όλη τη χώρα, αλλά απολύθηκε πολλές φορές για τις απόψεις του. Το 1890 εγκαταστάθηκε στο Βελίκο Τίρνοβο. Πιστεύεται ότι αυτή είναι η εποχή, όπου ο Μπλαγκόεφ διαμορφώνει επιτέλους στην μαρξιστικές απόψεις του και καταλήγει στην ιδέα της δημιουργίας ενός κόμματος της εργατικής τάξης.
Το καλοκαίρι του 1891 ο Μπλαγκόεφ συμμετέχει στην οργάνωση του συνεδρίου του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος στη περιοχή Μπουζλούντζα. Στο τέλος του ίδιου έτους εξέδωσε το βιβλίο "Τί είναι ο σοσιαλισμός και υπάρχει χώρος για αυτόν στην πατρίδα μας;". Πρόκειται για την πρώτη μαρξιστική πραγματεία στη Βουλγαρία.
Το 1892 δημοσίευσε το φυλλάδιο ‘Σοσιαλισμός και τα καθήκοντα της βουλγαρικής εργατικής τάξης’. Την 1η Νοεμβρίου του ιδίου έτους στο Τίρνοβο με τη συνεργασία του Νικόλα Γκάμπροφσκι αρχίζει να βγάζει την εφημερίδα-όργανο του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος ‘Работник’ (Εργάτης). Στις σελίδες της ο Μπλαγκόεφ τόνιζε την ανάγκη να σύνδεσης του σοσιαλιστικού κινήματος με το εργατικό και της συγκρότησης της εργατικής τάξης σε ένα πολιτικό κόμμα. Στις σελίδες της εφημερίδας ‘Εργάτης’ ο Μπλαγόεφ ασκεί κριτική κατά εκπροσώπων της μεσαίας τάξης (народники) στη Βουλγαρία, που υποστηρίζουν ότι στη Βουλγαρία δεν μπορεί να συγκροτηθεί μια εργατική τάξη.
О Μπλαγκόεφ υπέστη συνεχείς διώξεις από το καθεστώς Σταμπόλοφ και το 1893 συνελήφθη και φυλακίσθηκε στη Μπιάλα Σλάτινα. Εκεί τον βρίσκει η πτώση του Σταμπόλοφ το Μάιο του 1894. Λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στη Φιλιππούπολη/Πλόβντιφ, όπου έγινε δάσκαλος στο γυμνάσιο αρρένων της πόλης.
Το 1894 το Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα αποφάσισε να ενώσει τις δυνάμεις του με το Βουλγαρικό Εργατικό Δημοκρατικό Κόμμα. Το νέο κόμμα ονομάστηκε Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα. Ωστόσο το κόμμα ταλανίζεται από την εσωτερική ιδεολογική διαμάχη μεταξύ των μαρξιστών με επικεφαλής τον Μπλαγκόεφ και των μεταρρυθμιστών όπως ο Kρίστιου Ρακόφσκι και ο Γιάνκο Σακάζοφ. Το 1897 ο Μπλαγκόεφ άρχισε να δημοσιεύει το περιοδικό «Ново Време» (Νέα Εποχή) που εξέδιδε σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του. Εξαιτίας των μαρξιστικών του δημοσιεύσεων απολύθηκε και πάλι από τη δουλειά του.
Το 1899 εξελέγη βουλευτής, αλλά η εκλογή του ακυρώνεται. Επανεκλέγεται το 1902. Από τις σελίδες της εφημερίδας του και από το βουλευτικό βήμα ο Μπλαγκόεφ ασκεί δριμεία κριτική όχι μόνο στις αστικές κυβερνήσεις, αλλά και στους μεταρρυθμιστές του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.
Αυτό τελικά οδηγεί στη διάσπαση του κόμματος στα δύο. Ο Μπλαγκόεφ είναι επικεφαλής του κόμματος των ‘αριστερών σοσιαλιστών’, η οποίοι εμμένουν στις μαρξιστικές τους θέσεις.
Το 1904 με πρωτοβουλία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (αριστεροί σοσιαλιστές) και προσωπικά του Μπλαγκόεφ, ιδρύεται η ОPСС, η πρώτη συνδικαλιστική οργάνωση στη Βουλγαρία. H OPCC οργανώνει μεγάλες απεργίες ενάντια στις άσχημες συνθήκες εργασίας το 1906 και το 1909.
Το 1910 ηγείται της αντιπροσωπείας του κόμματος στο συνέδριο της Β’ Διεθνούς στην Κοπεγχάγη.
Την περίοδο 1911-1915 διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος στη Σόφια.
Προσέγγιση με τους μπολσεβίκους
Ως ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (αριστεροί σοσιαλιστές) ο Μπλαγκόεφ χαιρέτισε τη ρωσική επανάσταση του 1905-1906 και οργανώθηκαν σε ολόκληρη τη Βουλγαρία έρανοι υπέρ της. Αυτή ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή στην ιστορία του κόμματος και του Μπλαγκόεφ, γιατί σηματοδότησε την έναρξη μιας εναρμόνισης με τους Ρώσους μπολσεβίκους. Ωστόσο, ο Μπλαγκόεφ δεν αποδέχεται ορισμένα δόγματα του λενινισμού και παραμένει στις μαρξιστικές του θέσεις. Πιστεύει ότι η επανάσταση θα νικήσει πρώτα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και άρα στη Βουλγαρία, προς το παρόν, δεν θα πρέπει να προετοιμάζεται επανάσταση. Δεν μετοχών της συμμαχίας των εργαζομένων, αγροτών, στο όνομα της επανάστασης.
Βαλκανικοί και Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) και του Α’ Παγκσμίου Πολέμου (1914-1918) ο Μπλαγκόεφ και το κόμμα του υποστήριξε γενικά αντιπολεμικές θέσεις. Δημοσιεύσει άρθρα για το μακεδονικό ζήτημα, για το οποίο προτείνει ως μόνο δίκαιο και ειρηνικό τρόπο επίλυσης τη δημιουργία μιας «Βαλκανικής Ομοσπονδίας». Αυτές τις ιδέες προώθησε κατά την πρώτη (1909) και τη δεύτερη (1915) συνδιάσκεψη των βαλκανικών σοσιαλιστικών κομμάτων.
Το 1913 επανεξελέγη βουλευτής και τίθεται κατά της συμμετοχής της Βουλγαρίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Μπλαγκόεφ χαιρέτησε με μεγάλο ενθουσιασμό την Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία και την άνοδο των μπολσεβίκων στην εξουσία και έγραψε πολλά άρθρα για να τους υποστηρίξει.
Υπό την ηγεσία του Μπλαγκόεφ 1919 το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (αριστεροί σοσιαλιστές) συμμετέχει στην Β’ και Γ’ Διεθνή και μετονομάζεται σε Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα (αριστεροί σοσιαλιστές). Το κόμμα εξέδωσε προγραμματική δήλωση σύμφωνα με το πνεύμα του λενινισμού, όπου αποδεικνύεται το πέρασμά του στις λενινιστική θέσεις των μπολσεβίκων. Ο ίδιος ο Μπλαγκόεφ πάντως μέχρι το τέλος της ζωής του δεν αποδέχτηκε πλήρως το λενινισμό.
Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1923 σχεδόν αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική δράση λόγω της προχωρημένης ηλικίας του. Πέθανε στις 7 Μαϊου 1924 στη Σόφια.
Προς τιμήν του η πόλη Γκόρνα Τζουμαγιά στη ΝΔ Βουλγαρία μετονομάστηκε σε Μπλαγκόεβγκραντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου